SEPTİSEMİ HASTALIĞI
Septisemi, ergin bal arılarının, Pseudomonas apiseptica adı verilen bakteriler tarafından oluşturulan bir hastalığıdır. Gram ve spor oluşturmayan bir bakteridir. Ergin bal arılarının çoğunlukla barsak kanalında olmak üzere, çeşitli bakteriler izole edilmiştir. Kluge 1963, bunların doğal geçmişi hakkında çok az şey bilinmektedir. Yeni çıkan arılar bakteriden yoksundur. Ama oldukça fazla polen tüketen,1-14 günlük arıların orta midelerinde birçok bakteri bulunmuştur. Fakat daha sonra diyet çoğunlukla bala döndüğünde bakteriler hemen hemen kaybolur. Bununla birlikte ergin arının hayatının ilk 2 gününde pylorus ve arka barsak bakteriler tarafından kalıcı olarak kolonize hale gelir. Burada bulunan bakteriler, barsak epitelyumunun yüzeyine yakın olarak gelişirler. Görülen bakteriler çoğunlukla kısa çomak şeklindedir. Fakat pylorusta koklar, kısa ve uzun çomaklar ile çok uzun filamentöz formlardan ibaret değişik şekillerde görünürler. Bazıları da bacterium euryolice formlarında olabilir. Erkek arıların genellikle pyloruslarında bakteriler bulunmaz. Çok ender olarak bulunsa da erkek arılarda flagellalı bakteriler görülür.
Ana arılarında pyloruslerinde bakteri bulunmaz gibi görünmektedir. Anacak, muayene edilen 16 ana arıdan sadece bir ana arı flagellalı bakterilerle enfekte bulunmuştur.
Septicemi etkeni, pseudomonas apiseptica ve diğer bakteriler, Kuzey Amerika, Avrupa ve avustralya2 nın muhtelif bölgelerinde arıların haemolymphesinde görülmüştür. Nadiren ciddi bir hastalık olarak kendini gösterir.
Üreme: Bakteriler alelade besiyerlerinde iyi ürerler. Arılar, bakterilerle bulaşık gıdalarla beslendiklerinde veya enfekte bireylerle temas ettiklerinde kolayca enfekte olmazlar. Fakat mikroorganizmaların sulu süspansiyonlarına iyice daldırıldıklarında kolayca enfekte olurlar. Baş ve thorax ın ıslatılması, abdomenin ıslatılmasından daha fazla etkili olduğu örülür. Willie 1961. Bu durum, enfeksiyonun trache yolu ile şekillendirildiğini göstermektedir. Zira, inhalasyon çoğunlukla ilk çift thoracic stigmalar vasıtasıyla olur. Bailey 1954. bununla birlikte arılar deneysel olarak enfekte edilmemiştir. Doğal olarak şekillenen enfeksiyon geçici görünmektedir.
Bazı araştırmacılar, psoudomonas apiseptica nın alelade bakteriyolojik vasatlarda kolayca üremesi, çoğunlukla saprofit olabileceğini ve bal arılarında spesifik olarak bulunmayacağını ileri sürmektedirler.
Semptomlar: Hastalığa yakalanan ergin arılar birer ikişer 20-30 saat ara ile hızla ölürler ve tipik semptomlar gösterirler. En göze çarpan semptomlar kasların dejenere olması olup hastalıklı arıların eklem yerlerinden tutmak mümkün değildir. Bacaklar, baş, göğüs, karın ve kanatlar kolaylıkla dokunur dokunmaz kopar. Arı, uçma özelliğini kaybeder. Zayıf ve halsiz düşer, ağır ağır yürür, kolayca yakalanır. Rengi siyahlaşır. Kuvvetten düşmüş olarak bacak ve ağız parçalarını oynatır.
Tedavi: Herhangi bir tedavi yöntemi geliştirilmemiştir. Arılığı kuru ve temiz, güneşli bulundurmak gibi önlemler alınabilir.
